Pielęgnacja

Foksteriery szorstkowłose wymagają pielęgancji sierści poprzez trymowanie. Trymowanie polega na mechanicznym usuwaniu martwych włosów przez wyskubywanie palcami lub za pomoca nożyka trymerskiego - krótkiego nożyka, w którym ostrze jest z ząbkami. Jest to zabieg zupełnie bezbolesny, bo to martwe włosy, ale niestety nie wszystkie psy z racji temperamentu spokojnie znoszą takie zabiegi. Warto zatem od szczeniaka przyzwyczajać foksteriery do trymowania.

Trymowanie wzmaga nasycenie barw włosa i stanowi zdrowy masaż skóry, pobudzający do wzrostu nowe włosy. Na nogach i brodzie sierści nie trymuje się, jedynie wyrównuje. Na grzbiecie powinna mieć długość 3-3,5 cm , na bokach i po obu bokach szyi 1-1,5 cm, a na głowie i uszach sierść powinna mieć tylko kilka milimetrów długości. Przejścia w trymowaniu między poszczególnymi częściami ciała powinny być łagodne, mało widoczne. Ze względu na to, że sierść na różnych częściach ciała przyrasta z różną intensywnością, trymowanie poszczególnych części ciała powinno być przeprowadzane stopniowo. Częste trymowanie prowadzi do stanu rolling coat, kiedy włos rośnie sybko do optymalnej długości. Jest to jednak zabieg bardzo pracochłonny i wielu właścicieli decyduje się na strzyżenie piesków maszynką. Powoduje to jednak, że martwe włosy wciąż pozostają w mieszkach włosowych, a okrywa włosowa traci szorstką strukturę i przyjmuje szary kolor. Przez strzyżenie psy tracą swoją elegancję i przypominają "szare owieczki"

 

Żywienie

W kwesti żywienia foksteriery nie mają szczególnych wymagań pokarmowych. Należy jednak zadbać, aby psy pracujące oraz aktywne otrzymywały karmę wysokoenergetyczną. Podobnie jak ludzie, psy lubią różnorodność, ale zmiany karmy nie powinny być nagłe. Nie należy zapominać o podawniu psu warzyw i owoców oraz tłuszczów roślnnych, wpływających na sierść.

Bardzo ważny jest sposób karmienia. Małe psy powinny otrzymywać karmę dwa razy dziennie, o stałych porach w ilości, która zostanie zjedzona. Niedopuszczalny jest stały dostęp do jedzenia. Należy pamiętać, że behawior związany z odżywianiem wywiera istotny wpływ na rozwój szczeniąt oraz późniejsze relacje człowiek-pies.

To, czy pies będzie żywiony gotowymi karmami, czy samodzielnie przygotowywanym jedzeniem zależy od właścicela, a także czasu i pieniędzy jakie może przeznaczyć na żywienie psa. Oba sposoby żywienia mają swoje wady i zalety.

Godnym polecenia sposobem żywienia foksterierów wydaje się być BARF. Akronim można tłumaczyć dwojako: Biologically Appropriate Raw Food (odpowiednie biologicznie surowe jedzenie) lub Bones and Raw Food, czyli kości i surowe jedzenie. BARF polega na karmieniu psów tylko surowym pokarmem i maksymalnie naśladuje dietę dzikich psowatych.

 

Zdrowie

Foksterier prawidłowo żywiony, utrzymywany w odpowieednich warunkach i z odpowiednią dawką ruchu jest zdrowy i odporny na choroby. Należy zwrócić uwagę na żywienie - psy pracujące i bardzo aktywne wymagają diety wysokoenergetycznej (tłuszcze roślinne i zwierzęce), natomiast w psy starsze, mające tendencję do tycia - diety lekkostrawnej o mniejszej zawartości białka i tłuszczu.

Foksteriery to psy skoczne, zaczepne i dynamiczne, należy je więc chronić przed urazami mechanicznymi, szczególnie bójkami z innymi psami. Foksteriery często miewają problemy z uszami, dlatego należy regularnie czyścić małżowiny.

Jak u innych ras, tak i u foksterierów występują wady i choroby dziedziczne. Najczęściej występuje ataksja (zaburzenia koordynacji ruchowej ciała) oraz przemieszczenie moczowodu, powodujące ciągłe popuszczanie moczu (częstsze u suk). W niektórych liniach hodowlanych występuje miastenia - postępujący zanik mięśni. Częściej występuje u foksterierów gładkowłosych i jest związana z autosomalnym recesywnym sposobem dziedziczenia.

Do wrodzonych wad dziedzicznych zalicza się uszy stojące lub wiotkie oraz deformacje ogona, spowodowane nieprawidłowym zrostem lub położeniem kręgów ogonowych.